WORMHORSPIL
Een radiofonische Geluidswandeling in twee delen door Charleroi; Als stad met een historie. Als stad als concept en stad als decor voor een gedachte experiment.
Deel 1 werd uitgezonden op 13 december, middernacht, bij de Concertzender (Dr 1)
Deel 2 werd uitgezonden op 20 december, middernacht, bij de Concertzender (Dr 2)
Interviews en geluidscollages door Lg Simonis en H Bakker.
Muziek door; Jean D.L. en Sandrine Verstraete, Kosmose, Bene Gesserit, Pseudocode, Human Flesh.
Dank; Le Vecteur, Nico, Jean, Sandrine, Alain, Nadine.
Tekst: Simonis, Bakker en WORM
In het kader van het Worm-Eurofuturisme festival werd Dr Klangendum op pad gestuurd om wijs te worden uit (en ìn) de Belgische stad Charleroi. Wat zie je als je daar bent: het industrieel verleden, een fragiel, zieletogend stadshart, nieuwbouw in een grote gebutste vlakte, fly-overs en spoorlijnen. Er werd een stad-safari ondernomen langs afbrokkelde fabrieksterreinen, over dichtbegroeide slakkenbergen en door dichtgetimmerde straatjes in het centrum. Het centrum van iets dat geen centrum behoeft. Nou ja, dat soort vragen rees bij de Doktorren op. Er werd gesproken met avant-garde en impressionistische geluidenmakers die door het ‘Charleroi’ gevoel waren aangeraakt -meestal omdat ze er woonden of opgegroeid waren. En er werd door Charleroise dreven gedwaald alsof het niets was. En misschien was het dat ook. Maar wel erg veel niets van een zeer bepaalde kwaliteit. Dr. 1 (èèn) ging heel impressionistisch op zoek naar het Charleroi gevoel en de dilemma’s van een Unique Selling Point. Dr 2 (twèè) zocht het meer in de rede; hoe past het thema van ‘Het Grote Verlies’ in het concept van een subsidieslurpend Zombie paradijs?
Commentaar van Doktor 1 (èèn);
Ik denk vaak dat een slechte economie goed is voor de cultuur. En voor het humeur. Het tegenovergestelde kan moeiteloos bewezen worden door steden als London, San Francisco, New York en Parijs waar je voor de huur van een piepklein kamertje alleen al een goedverdienende baan moet hebben… Lui die aan kunst willen doen in die steden moeten het geluk hebben dat ze succes hebben, of rijke ouders, of werken zich dusdanig te pletter om in stand te blijven dat er geen geld meer over is voor het creëren van een kunstgerelateerde bubbel. Charleroi is daar het tegendeel van. Nog net geen Detroit want op keurige west-Europese wijze wordt er erg veel subsidiegeld in het bodemloze, hopeloze Charleroi gestort, als een soort westerse manier van een Cargo-cult; als je er maar genoeg geld in smijt zal dat ongetwijfeld meer en ander geld aantrekken.
Commentaar van Doktor 2 (twèè);
We gingen naar Charleroi op zoek naar een plek om een tijdelijk denkmal op te richten ter meerdere eer en glorie van de eurofuturist en zijn isme. Geen betere plek om te zijn, om het Vrolijke Verlies te vieren, of te eren dachten wij bij Kantoor Klangendum. Charleroi centrum ligt erbij als een oude natte hond- wij van de perverse dierenserie weten dat wel op waarde te schatten, warrig straten plan, enorme leegstand van panden de een nog mooier dan de ander, in onze fantasie al naar een andere stad getransporteerd om daar dienst te doen als creatief verzamelhok voor de fringianen. Bouwgaten en gestutte gevels. Dr klangendum voor al uw onderzoek naar het grote niets. Zelfs onze fantasie kreeg het koud.
http://www.concertzender.nl/welcom-to-charleroi/
